Couchpotato.gr

Ένα καθ’ όλα αξιοπρεπές επεισόδιο. Είχε την ιστορία του Μπάι Μορ, την επιστροφή του Μπιγκ Μάικ και την επιστροφή παλιών “κακών. Ο Τσακ μαθαίνει πληροφορίες για τη μητέρα του, και ξεκαθαρίζει κάποια πράγματα με τη Σάρα. Όλα καλά.

Η αλήθεια είναι ότι έχει καταλαγιάσει ο ενθουσιασμός για τη σειρά. Ακόμα το βλέπω πρώτο τις Τρίτες, αλλά μόνο επειδή έχω να γράψω γι αυτό. Δεν έχει χαθεί το κέφι από τη σειρά, ούτε από τους πρωταγωνιστές. Μόνο από μένα. Υπάρχουν εξελίξεις στην υπόθεση και τις σχέσεις των ηρώων. Όμως σαν στυλ και σαν δομή επαναλαμβάνεται.

Πολλές σειρές κουράζονται και κουράζουν όσο περνούν τα χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το The Office, που πλέον δεν έχει λόγω ύπαρξης. Έχω την υποψία ότι αν ξαναδώ την δεύτερη σαιζόν (που όταν την έβλεπα λυνόμουν στα γέλια) θα βαρεθώ όπως με τα καινούρια επεισόδια. Οι ίδιοι εκκεντρικοί χαρακτήρες που στην αρχή με γοήτευαν, τώρα έχουν κουράσει επειδή τους ξέρω τόσο καλά. Πόσες φάρσες θα κάνει ο Τζιμ; Πόσα politically incorrect σχόλια θα κάνει ο Μάικλ; Πόσο Ντουάιτ μπορεί να είναι ο Ντουάιτ;

Το Chuck δεν έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό στασιμότητας, αλλά προς τα εκεί το πάει. Ακολουθεί κι αυτό πολύ συγκεκριμένο φορμά. Λίγο geek humor στο Μπάι Μορ, λίγες σκηνές δράσεις, λίγο ρομάντζο, μυστικά, και πάλι απ’ την αρχή. Κάποιος που μπαίνει τώρα στο κλίμα θα γουστάρει. Δεν έχει πέσει η ποιότητα. Η σχέση της σειράς με όσους το παρακολουθούσαν από την αρχή είναι πιο πολύπλοκη.

Πίστευα ότι θα ήταν η τελευταία του σαιζόν, όμως αυτό προϋποθέτει ότι τη θέση του θα πάρουν νέες σειρές. Όμως μέχρι τώρα οι περισσότερες είναι για τα μπάζα, οπότε οι αποφάσεις δεν είναι εύκολες.

Άλλες πρώην αγαπημένες σειρές που έχουν κουράσει (πολύ περισσότερο από το Chuck): Weeds, Entourage, How I Μet Your Mother, Desperate Housewives, House …

Πρακτικό συμπέρασμα: Στο εξής θα γράφω μόνο για τα επεισόδια του Chuck που με εμπνέουν, θετικά ή αρνητικά.